banner55
Sonbahar kimine göre bitiş, kimine göre ayrılık, kimine göre hüzün mevsimidir. Ağacın süsü, dalın yükü olmaya başladığı zamanlardır. Hafiften esen bir rüzgârla tutunduğu daldan kopuşun adıdır. Yüksekten aşağıya düşen yaprakların gözüyle bakılır sonbahara.
Nedense ağacın gözüyle bakılmaz düşen yapraklara.
Yapraklara göre, ilkbahar ve yaz aylarında gelin gibi süslemiştir ağacı ama güz gelince küser ağaçlar yapraklara ve dalından bırakıverir. Vefasızdır ağaçlar, sanki kurulu saat gibi vaktini hiç şaşırmaz. Zamanı gelince bir dakika bile taşımaz sırtında.
Yaprak için ayrılık hüzünse, ağaç için yeniden diriliş olduğunu düşünmez. Yeniden başlamak, yeniden var olmak için, yaprağın toprağa, toprağın doğaya yeniden can vermesi gerektiğini akıl etmez.
Acaba bütün suç Sonbaharın mıydı? Sonbahar olmasa, ne ağaç yaprağı, ne yaprak ağacı bırakır mıydı hiç. Öyle ya İlkbaharın yağan yağmurunda, esen rüzgârında büyüyüp yeşeren, Ağustos sıcağına meydan okuyan, dalına sımsıkı tutunan yaprak, sonbaharla beraber neden sararıp soldu ve düştü.
Yemyeşil dağlar, rengârenk açan çiçekler, börtü böcekler kayboldu. Tabiat soyundu sanki. Çırılçıplak, yağmurun soğuk yüzünden beti benzi atmış ağaçlar, yalnız kaldı. Kuşlar bile yapraklarla beraber terk edip gitti.
Aslında ortada ne bir suç, ne bir suçlu var. Sonbahar hayata yeniden başlamanın adıdır. Ağaç yapraklarından arınır, yaklaşan kışın zorluklarından korunmak, barınmak için. Yeniden hayata başlamak için. Bütün enerjisini toplar, hedefi küçültür, savunmaya geçer. Esen rüzgârlara, yağan yağmurlara kendi isteğiyle verir fazlalıklarını. Yükünü hafifletir, hüznü çağrıştıran sararmış yapraklarını uzaklaştırır kendinden.
Önü Kış olsa da sonu İlkbahar olduğunu bilir. Bugünden hazırlanır ilkbahara. Daha gür daha canlı dallarıyla yapraklarını bululuşturmanın hazırlığını yaparlar.
Bugün ülkemiz içinde bir sonbahar mevsiminin içerisindeyiz. Sonbahar bir hazırlık ve arınma mevsimidir. Daha zor günler kapıyı çalmak üzeredir. Yorulmuş, artık dala yük olmuş yapraklarımızdan arınamazsak, yaprak yüzünden dalı kaybedebiliriz. Dalın, gövdeye vereceği hasar, çetin ve uzun kış günleri düşünüldüğünde çok büyük olur.
Sonbaharı, bir hüzün, bitiş, ayrılık mevsimi olarak değil, yanlışlarımızdan, günahlarımızdan arınma ve yeniden başlamanın zamanı olarak değerlendirelim.
 

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol

banner51

banner34

banner38

banner57

banner33

banner37