Herkesin suyunu içmek,
Herkesin yemeğini yemek,
Herkesin olduğu ortamda olmak,
Herkesin inancına saygı duymak,
Herkesin düşüncesine saygı duymak.
2020'deyiz. Yılın başından beri deprem yaşadık, şehitlerimiz oldu, pek çok kayıp ve yas geçirdik, mültecilere ağladık.
Şimdi de bir virüs canımızı yakıyor, kayıplar veriyoruz, üzülüyoruz. 2020, ülkemizin ve Dünya'nın hüzün yılı gibi.
Herkesle aynı markete gidiyoruz.
Herkesle aynı eczaneye gidiyoruz.
Herkesle aynı hastaneye gidiyoruz.
Herkesi merak ediyoruz.
Herkesten medet umuyoruz.
Herkesle (dijital platformlarda olsa da) haberleşiyoruz.
Herkesin gidecek farklı yeri yok.
Herkesle olmak iyi bir şeymiş o zaman.
Herkesi dinlemek, dinlerken dinletmek.
Herkesle paylaşmak, paylaşırken paylaştırmayı benimsetmek.
Herkesin hüznüne ortak olmak,hüzünlenirken hüzüne ortak olunmasını sağlamak.
Herkesten öğrenmek, öğrenirken de öğretmek.
Herkesle üzülüp, herkesle sevinmek.
Kısacası adam olmak.
Yok yok, bu tanımlamayı da yanlış buluyorum.
İnsan olmak.
Herkesle ben, ben de herkesin biri olmaya devam edeceğim.
Ya siz ?