Bir yol var ama her yerde tuzak

Bir yol daha var, dönmek de yasak

Deryaya yakın, dünyadan uzak

Gel vazgeçelim hiç zorlamadan

Sen aklı selim, ben yorgun adam

Bir yer bulalım, dünyadan uzak.

Son günlerde hemen herkes gibi yukarıda mısralarını yazdığımız ve Pinhani’nin seslendirdiği “Bir yer bulalım, dünyadan uzak” isimli eseri söylüyor, Caddede, sokakta, yürürken, maç seyrederken dikkat ediyoruz tamamının dudaklarından “Bir yer bulalım dünyadan uzak” ifadeleri dökülüyor.

Öğlen saatlerinde bir işimiz dolayısı ile çarşıda yürümeye başladık, Hava güneşli ancak ocak ayı ve kış mevsimi dolayısı ile belli belirsiz bir ayaz var, biraz yürüyoruz, caddenin başında mevsim meyveleri satan, ürünleri de belli bir alana serpiştiren bir vatandaşımızın ses cihazından “bir yer bulalım, dünyadan uzak” sözlerini duyunca pazarcı vatandaşımıza “Galiba bu şarkıyı çok seviyorsun” dediğimizde anında “-Sayın abim sevmek ne demek telefonuma ses müziği yaptım kim ararsa arasın bu şarkı çıkıyor, Özellikle “Bir yer bulalım dünyadan uzak” cümlesi benim tüm taleplerimi ve beklentilerimi dile getiriyor” cevabını verdi.

“Acelemiz yok işimizi biraz geç olsa da yaparız” dedikten ve pazarcı vatandaşımızdan izin isteyip boştaki sandalyeye oturduktan sonra “ taleplerin ve beklentilerin muhtemelen çok fazla ki daha çok sonuç ve bıkkınlık ihtiva eden “bir yer bulalım dünyadan uzak” sözlerini dinliyorsun, bu kadar çokmu sıkıntılısın.?” sorusunu yönelttik.

Bizim bu öldürücü sorumuzdan kaçış olmadığını anlayan pazarcı vatandaşımız ile kısa bir tanıtım konuşması yaptıktan sonra “Kıymetli gazeteci dostum ben çok uzun yıllar çalıştıktan sonra emekli oldum, emekli olmaya kısa bir zaman kala eşim, dostum, arkadaşlarım keyfin yerinde, rahatın iyi, emekli olunca ne yapacaksın, hayat pahalı, emekli olunca maaşın düşecek” demelerine rağmen ben kendilerine “meseleyi fazla büyütmeyin limon satsam rahat yaşarım” dedim ve emekli oldum, gördüğün gibi de maalesef limon satıyorum” dedi.

Pazarcı vatandaşımız emekli olduktan ve ilk maaşını aldıktan çok kısa bir zaman sonra acı gerçeğin yani Türkiye’deki acımasız hayat şartlarının farkına varmış “ İki çocuk Üniversitede okuyor, ev kira, aldığımız emekli ikramiyesi ile ev yada araba almayı düşündük ancak paramızın ancak evin çatısını yada aracın lastiklerini almaya yeteceğini görünce bizde şafak attı, herhangi bir mesleğimiz de yok, bir müddet dolaştık, pandemi dolayısı ile tüm kahvehaneler kapalı, Pandemi olmasa zaten tatile yada başka bir yere gidecek maddi imkanımız da yok, en sonunda uzun yıllardır tanıdığım bir pazarcı arkadaşımın yanına gittim, 2-3 aydır bu soğuk havada ondan aldığım gördüğün bu sebze meyveyi satıp evin bütçesine azda olsa katkı sunmaya çalışıyorum” diye devam etti.

“Hayat şartlarının bu kadar acımasız olduğunu inan bilmiyordum, insan bir ömür çalıştıktan sonra kalan hayatını emekli olup sade ve huzurlu bir şekilde geçirmenin hayalini kuruyor, benimde böyle bir hayalim vardı ancak gördüğün gibi hayaller başka gerçekler acımasız, ben emekli bir insanım, pek çok arkadaşım “Bir yer bulalım dünyadan uzak” şarkısı sana göre değil dese de farkına vardımki bu şarkı tam bana göre bende bu dünyadan uzak bir yere gitmek isterim, belki bu dünyadan uzak yerlerde daha iyi hayat şartları vardır, bizde buralardan uzakta çoluk-çocuk hırpalanmadan yaşamanın keyfini çıkartırız, bak bu kadar saattir derdimi dinliyorsun ama pandemi dolayısı ile sana bir çay bile ısmarlayamadım, bu dünyadan uzak bir yere gitmeyelim de ne yapalım” dediğinde işin doğrusu bizimde yelkenlerimizin suya indiğinin farkına vardık.

Vatandaşın artık dokunsanız ağlayacak noktaya geldiğini fark edince hiç değilse kendisine ufak bir katkı olsun diye sergilediği sebze ve meyvelerden yeteri kadar alıp eve doğru yönelirken pazarcı vatandaşımızın telefonunda halen

Yapamadığım birçok şey var
Hem tatminsizim, hem günahkar
Sen beni bu şehirden kurtar
Bir yer bulalım, dünyadan uzak

Yine gözümüz yükseklerde
Hayat geçiyor perde perde
Doydum artık bana müsaade
Bir yer bulalım, dünyadan uzak
Bir yer bulalım, dünyadan uzak.

Şeklindeki şarkının sesi geliyordu..