Yıllar yılı zaten bin bir sıkıntı içerisinde geçen hayatımız Pandemi belasının hayatımıza girmesinden sonra iyiden iyiye çekilmez bir hal aldı.

İnsanımız kendi hayatını zora sokacak herhangi bir rahatsızlık ile karşı karşıya kalmadan o rahatsızlık ile ilgili bir değerlendirme yapamıyor hatta elinden geldiği kadar o rahatsızlığı küçümsüyor var olduğunu bile kabul etmiyor.

Bize Covid 19 testimizin pozitif çıktığı ana kadar işin doğrusu Koronayı pek önemsemiyorduk, testimiz pozitif çıkmadan yaklaşık 15 gün önce yaptırdığımız testin negatif çıkması bizimde sağlığımıza var olandan daha fazla dikkat etmemiz sebebi ile “Nasıl olsa Korona bize denk gelmez” rahatlığı içerisindeydik.

Korona sağımızdaki-solumuzdaki-önümüzdeki-arkamızdaki herkesi tek tek yakalayınca işin sakası olduğunu anlamakta gecikmedik, Bu anlayış ile yaptırdığımız test Pozitif çıkınca da dudaklarımızdan dökülen ilk cümle “Korona eğer bizi de bulduysa bulamayacağı hiç kimse yoktur” olmuştu.

Zaten biz böyle düşünürken yöneticilerimizde bizimle aynı duygular içerisinde olmalılar ki aşağı yukarı tekrar bundan önceki kısıtlama günlerine döndüler konu ile ilgili yasakları da var olan tüm iletişim kanalları ile vatandaşlarımıza dururdular.

Bu süreçte covid 19 testi pozitif çıkmış ve evde on gün karantinaya maruz kalmış birisi olarak işin doğrusu içimize “ya korona belası tekrar bana bulaşırsa” girdi ve bir daha çıkmadı.

Som kısıtlamalar ile birlikte hepimizin de kabul edeceği gibi sağımızı-solumuzu kuşatan korku dolayısı ile düne göre bugün daha tedbirli olmaya başladık ancak bu tedbir hayatımızda var olan alışkanlıkları da aldı götürdü.

Dostlarımızla demli bir çay yada sade bir kahve içebileceğimiz her yer kapalı, bir misafir geldiğinde yemek yedirebileceğimiz lokantalarda kapalı, bu durum dolayısı ile zaten iki kişinin bir arada olması ve sohbet etmesi de artık mümkün görünmüyor.

Tüm bunlara rağmen artık işin şakaya gelir tarafı olmadığını gören vatandaşlarımız “işin şakası yok korona tuttuğunu götürüyor” korkusu ile düne göre bugün daha tedbirli bir hayat sürmeye başladılar.

Kendimizi çok iyi korumamıza rağmen işin doğrusu biz bu Covid 19 belasından çok korkuyoruz ve bu korkumuzu da kamuoyu ile paylaşmaktan imtina etmiyoruz, günün belli saatlerinde gittiğimiz gazetedeki odamız da bile maske ile oturuyor ofisteki arkadaşlarında bize fazla yaklaşmasına imkan tanımıyoruz.

Biz kendimize göre daha çok korkudan var olan olmayan tüm tedbirleri alırken bir taraftan da Korona belasını hayatımızdan geri gelmemek üzere çıkartacak olan aşıyı da büyük bir özlemle beklediğimizi beyan ediyoruz.

Zira korku dağları bekliyor..